Λέξεις και Λόγος

Παραθέτω κάποιες σκέψεις και ευρήματα για την ερμηνεία των λέξεων. Ψάξτε την α-ληθινή τους σημασία στις αρχαιότερες ερμηνείες τους...

Νιώθω ή νοιώθω; Μια ορθογραφική απλοποίηση της "κοινής" νεοελληνικής (πως μπορεί μια τέτοια γλώσσα να ξεπέσει και να γίνει "κοινή";) που με δόλο αφαιρεί τον νου (νοιώθω < εννοιώ < νους) και τον αποσυνδέει από τα συναισθήματά μας. Δεν θέλουν να ξέρεις και να συνδέεις ότι ο νους νοιώθει αγάπη, φόβο, ζήλεια, απογοήτευση κλπ... Στο νεοελληνικό "νιώθω" ποια είναι η πηγή των συναισθημάτων;

Πειρώμαι ή προσπαθώ; Δύο λέξεις, η πρώτη ξεχασμένη "αρχαία" ελληνική, η δεύτερη σύγχρονη κοινή νεοελληνική, με την "ίδια" περίπου σημασία. Ή μήπως όχι;
Για δέστε λέξεις με κοινή ρίζα με το πειρώμαι... πείραμα, πειραματίζομαι, απόπειρα, πειρασμός. Με άλλα λόγια το "πειρώμαι" είχε μια έννοια παιχνιδιάρικη, διερευνητική, εστιασμένη στη διαδικασία και όχι στο αποτέλεσμα - στο στόχο, στο ταξίδι και ...

όχι στον προορισμό.
Η ερμηνεία της λέξης προσπάθεια (σύμφωνα με διάσημο λεξικό) ; Η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του προσπαθώ, χρησιμοποίηση, καταβολή σωματικών, πνευματικών ή ψυχικών δυνάμεων για την ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΝΟΣ ΣΚΟΠΟΥ . Με άλλα λόγια η προσπάθεια περιέχει άγχος, κόπο και συνδέεται απόλυτα με στόχευση. Το ίδιο λεξικό ομολογεί ότι στους ελληνιστικούς χρόνους (ό,τι πιο κοντινό στην αρχαιότητα έχουμε) η λέξη προσπάθεια σήμαινε "περιπαθής προσκόλληση" και το προσπαθώ "νοιώθω παράφορη αγάπη"... τώρα πια όμως (στη νέα ελληνική) ... η προσκόλληση αφορά στόχους!Στόχοι,προσπάθεια κι άλλοι στόχοι , κυνήγα ρομπότ την ευτυχία στην επιτυχία!
Και έτσι το ίδιο το σύστημα που σε θέλει να κυνηγάς την ουρά σου και να μην είσαι συνειδητός και ευτυχισμένος στο παρόν σου, έκανε το "πειρώμαι" εξαφανισμένη αρχαία λέξη, τον "πειρασμό" αμαρτία και κακό και το "προσπαθώ" σύγχρονο θεό...

Η ερμηνεία της λέξης "διαίσθηση" σύμφωνα με το λεξικό; = απροσδιόριστη (!!!) γνώση αυτού που δεν μπορεί να αποδειχτεί με τη λογική ή αυτού που δεν υπάρχει ακόμη, η έκτη αίσθηση...
Στο ίδιο λεξικό αναφέρει ότι η λέξη διαίσθη(σις) στους ελληνιστικούς χρόνους σήμαινε ΣΑΦΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗ (!!!)
Μήπως μπορεί να καταλάβει κανείς μας πώς στο καλό (και γιατί) έγινε η διαίσθηση από σαφής αντίληψη απροσδιόριστη γνώση;

Η γλώσσα δεν χρησιμοποιείται μόνο για να επικοινωνούμε (όπως έχουμε μάθει να πιστεύουμε). Η γλώσσα προγραμματίζει και δημιουργεί. Θα γίνεις ρομπότ ή Άνθρωπος; Θέλουν να είσαι πειθήνιο ρομπότ, σου καταστρέφουν την αθάνατη γλώσσα σου, σου παρουσιάζουν τη λύση των greeklish και εσύ το δέχεσαι, πείθεσαι από την ευκολία... Σε βάζουν από μικρή ηλικία να μάθεις αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, μέχρι και κινέζικα, αλλά όχι τη γλώσσα του DNA σου, τα αρχαία ελληνικά. Το σύστημα σε κρίνει και για την κακή ορθογραφία σου, ενώ το ίδιο το σύστημα ποτέ δεν σου δίδαξε γιατί, τι σημαίνει και πώς αληθινά μπορείς να μάθεις να γράφεις σωστά ελληνικά.

Να όμως γιατί έχει σημασία η ορθή συνειδητή γραφή των λέξεων...