Οι λέξεις και τα γράμματα για μένα είναι ένας κωδικός. Είναι σύμβολα και συνδυασμοί που λύνουν τα αρχέγονα μυστήρια, χρησιμεύουν για να μεταλαμπαδεύουν γνώση στο χρόνο. Τη γνώση που κάποτε υπήρχε διαθέσιμη, ίσως μόνο στους μύστες, την ίδια γνώση που αναψηλαφεί τώρα ο άνθρωπος, μπουσουλώντας με τα δεσμά που τον εμποδίζουν.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια τέτοια γνώση που με συγκλόνισε. Ένα πρωινό ονειρεύτηκα δελφίνια. Δεν είναι η πρώτη φορά, όμως ειδικά στο όνειρο αυτό ένοιωσα ότι επικοινωνούσα με ένα δελφίνι που με κοίταζε, ευγνωμονώντας το με όλο μου το είναι που ήρθε για να με δει. Σαν δύο κόσμοι να ενώνονταν και να ατενίζαμε με αγάπη ο ένας τον άλλο από κοντά για μια φευγαλέα και ατελείωτη ταυτόχρονα στιγμή. «Ξύπνησα» από το όνειρο αυτό μαγεμένη από την ομορφιά του και πριν προλάβω να γίνω πάλι ένα με τον κόσμο μας, ψέλλισα ζαλισμένη: «Είδα τα δελφίνια… τ’αδελφίνια…» και συνειδητοποιώ ότι ...«ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ!».
Κι όμως δεν μπορεί… αναρωτήθηκα, γιατί να τα λένε δελφίνια; Τα λένε δελφίνια γιατί είναι αδέλφια μας… η γνώση είναι εσωτερική, οι δύο λέξεις το επιβεβαίωναν. Έτρεξα συνεπαρμένη στα λεξικά. Ποια η προέλευση της λέξης αδελφός; Μπροστά το «α» το αθροιστικό και μετά η αρχαία λέξη «δελφύς» που σημαίνει κοιλιά – μήτρα, να κάτι καινούργιο που δεν το ήξερα. Αδέλφια είναι αυτά που προέρχονται από την ίδια μήτρα! Αντίστοιχα η ετυμολογία της λέξης δελφίνι προέρχεται από την ίδια λέξη «δελφύς» και τα λεξικά λένε ότι είναι επειδή το δελφίνι είναι ένα ψάρι που έχει μήτρα! (ο Μπαμπινιώτης λέει και άλλα άσχετα και ακατανόμαστα αλλά δεν θέλω να αφιερώσω άλλο χρόνο και ενέργεια στη βλακεία).
Είμαι απόλυτα βέβαιη ότι επιλέχθηκε η λέξη δελφίνι για να μεταφέρει τη γνώση ότι τα πανέμορφα αυτά πλάσματα είναι αδέλφια μας. Δεν ξέρω αν έχουμε κοινό DNA , κοινή προέλευση, καταγωγή, δεν μπορώ και ούτε θέλω να το αποδείξω. Είμαι πέρα από βέβαιη όμως ότι τα δελφίνια είναι αδέλφια μας… και αισθάνομαι ότι με κάποιο τρόπο συνδεόμαστε με δεσμούς πολύ πιο ισχυρούς από του αίματος.
Η αποκάλυψη αυτή με απασχολούσε όλη την υπόλοιπη μέρα… σαν κάτι ακόμα να έπρεπε, να περίμενε να μου αποκαλυφθεί. Η λέξη ΔΕΛΦΟΙ πέρασε από το μυαλό μου, εικόνες, το μέρος, η ιστορία, η μαγεία του… Και κάπως σαν να ταίριαξαν άλλα κομμάτια μεταξύ τους, κατάλαβα! Επιτέλους, ποτέ δεν μπορούσα να χωνέψω ότι η ονομασία του μέρους προερχόταν από το Δελφίνιο Απόλλωνα και το δελφίνι που ήταν το ιερό του ζώο… Το μέρος δεν έχει καμία σχέση με θάλασσα και με δελφίνια – ήταν πάντα άσχετο και ασύνδετο το όνομα αυτό με την ετυμολογία που ήξερα. Όχι όμως πια για μένα… Κατάλαβα γιατί το μέρος το ονόμασαν έτσι. Από την ίδια καινούργια και άγνωστη για μένα λέξη «δελφύς» μήτρα – κοιλιά, γι΄ αυτό άλλωστε και το ονόμαζαν και «ομφαλό του κόσμου». Οι Δελφοί είναι ΜΗΤΡΑ! Τι και πως γεννάει αυτή η μήτρα δεν γνωρίζω. Οι ιστορίες και οι θεωρίες για τη σημαντικότητα και την ιδιαίτερη ενέργεια του μέρους αυτού είναι γνωστές και ατελείωτες. Δεν στέκομαι όμως σ΄ αυτές. Αυτό που γνωρίζω πλέον όμως είναι ότι οι Δελφοί είναι μήτρα και ομφαλός του κόσμου…
Και φτάνω να αναρωτιέμαι πάλι. Πώς γίνεται κάποιες λέξεις να επιβιώνουν και κάποιες να σβήνουν; Γιατί άραγε η λέξη «δελφύς» αντικαταστάθηκε στο πέρασμα του χρόνου από τη λέξη «μήτρα»; Γιατί να απέμεινε στη γλώσσα μας μόνο στις λέξεις αδελφός, δελφίνι, Δελφοί;
Χωρίς να κάνω άλλο σχόλιο σας λέω μόνο ότι η λέξη «μήτρα» και «matrix» συνδέονται απόλυτα ετυμολογικά…
Μου ενισχύεις την απορία: γιατί να στείλω το παιδί μου σχολείο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε για την πολύτιμη πληροφορία. Όταν λέμε "η γνώση υπάρχει όλη εντός", κάτι τέτοιο εννοούμε. Το άρθρο σου είναι άλλη μια απόδειξη.
Να είσαι καλά.
Ευχαριστώ για το σχόλιο. Ευτυχώς το σχολείο δεν κατάφερε να σβήσει την επιθυμία να μαθαίνω, παρά τις "φιλότιμες" προσπάθειες του συστήματος.
ΔιαγραφήΗ αίσθηση πάντως της εσωτερικής γνώσης είναι μεθυστική...
Επιτέλους!!!! άλλο ένα άτομο επιβεβαιώνει τις σκέψεις μου... ΑΔΕΛΦΗ μου, χαίρομαι ιδιαίτερα ... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το σχόλιο... έχω πολύ καιρό να κινήσω το blog καθώς από τότε που το ξεκίνησα έχω βιώσει τεράστιες αλλαγές, χαίρομαι όμως που ταίριαξε με τις δκές σου επιγνώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή